کاربست شیوه‌ی روایی فراداستان تاریخ نگارانه در رمان صانع الظلام اثر تامر ابراهیم | ||
| نقد ادب معاصر عربی | ||
| دوره 14، شماره 27، دی 1403، صفحه 76-99 اصل مقاله (427.69 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/mcal.2024.21457.2389 | ||
| نویسنده | ||
| محمودرضا توکلی محمدی* | ||
| استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| با گسترش اندیشه‌های پسامدرنیستی در قرن حاضر، رابطه‌ی انسان با بسیاری از علوم و هنرهای معاصر دستخوش تغییر و تحولی بنیادین و اساسی گردید؛ علت این تغییر را باید در نحوه‌ی نگرش جدیدی یافت که اندیشه‌های پسامدرنی به انسان معاصر بخشید. یکی از میدان‌هایی که تأثیری شگرف و شالوده‌شکنانه از اندیشه‌ی پست مدرن گرفت، ادبیات و به ویژه رمان بود. در کنار ادبیات، تاریخ نیز از این تأثیرات بی‌بهره نبود؛ در حقیقت اندیشه‌های پسامدرنیستی سبب شد تا ادبیات و تاریخ در فضایی ویژه به هم آمیزند و نوع جدیدی از شیوه‌ی روایت‌گری را در رمان بنیان نهند که "فراداستان تاریخ‌نگارانه" نامیده شد. رمان "صانع الظلام" اثر "تامر ابراهیم" رمان نویس معاصر مصری، از جمله آثاری است که به خوبی توانسته از مؤلفه‌های پست‌مدرن و به ویژه شیوه‌ی روایی فراداستان تاریخ‌نگارانه در آفرینش رخدادهای داستانی خود بهره برده و دنیای جدیدی از داستان‌نویسی معاصر را با درآمیختن خیال و واقعیت در بستر رخدادهای تاریخی و در ژانر وحشت به خواننده ارائه دهد. پژوهش حاضر بر آن است تا به شیوه‌ی توصیفی تحلیلی شیوه‌ی روایی ویژه‌ی رمان "صانع الظلام"بر مبنای فرداستان تاریخ‌نگارانه را مورد بررسی قرار دهد. نتایج به دست آمده نشان‌دهنده‌ی این واقعیت است که رمان "صانع الظلام" با بهره‌گیری از مؤلفه‌هایی مانند اتصال کوتاه، درآمیختگی خیال و واقعیت، زمان‌پریشی‌های تاریخی، ورود شخصیت‌های تاریخی به رمان و تلاش برای تغییر ماهیت و عملکرد آنها و نامشخص بودن فرجام، رمانی کاملا پست مدرنیستی بوده و تامر ابراهیم با شیوه‌ی روایی فراداستان‌تاریخ‌نگارانه، مرزهای زمانی و تاریخی را دراثر خود به چالش کشیده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پست مدرنیسم؛ فراداستان تاریخ‌نگارانه؛ تامر ابراهیم؛ صانع الظلام | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Applying the historical metafiction approach to the novel “Sane Azzlam” by Tamer Ibrahim | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mahmoodreza Tavakoli Mohamadi | ||
| Assistant Professor, Department of arabic language and literature, Farhangian University. Tehran, iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Applying the historical metafiction approach to the novel “Sane Azzlam” by Tamer Ibrahim Mahmoodreza tavakoli mohamadi, Department of Arabic language and literature, farhangian university, p.o.box14665-889. Tehan, iran. Introduction Postmodernism should be considered a dramatic and revolutionary development that took place in the second half of the twentieth century in Europe and was influenced by the prevailing political and social conditions, and entered the world of humanities, arts and literature and had a significant impact on writers.This influence on Western literature led to the formation of many literary works known as postmodern literature, of which the novel's share was very significant, and it followed that postmodern critique also found its way into the world of literature and art. meta-fiction can be considered as one of the most important features of postmodern literature, so much so that it has even been called a new postmodern achievement in the field of literature. The novel "Sane azzlam" written by the contemporary Egyptian novelist, Tamer Ibrahim, is one of the postmodern novels written in the horror genre, and by using postmodern elements and the historiographical metanarrative method, he has been able to present to the reader a work that is predominantly existential. and by entering the history and mixing it with the story, it broke the boundaries between the story and the history. Based on this, the present research aims to answer the following questions by examining the mentioned novel: 1. What are the most important postmodernist components of the novel Sane al-Esbam? 2. Which characteristics have caused the meta-historical aspect of this work to prevail over its other postmodern components? Methodology One of the most important features of postmodern literature is its meta-fictional aspect. The reason this style of writing is known as metanarrative is that the author of metanarratives, unlike the writers of previous stories, not only does not try to hide himself and show the real storytelling process, but also tries to make the reader Familiarize the unrealityof the story and do so by playing with traditional storytelling techniques. The main difference between meta-fiction and earlier storytelling methods lies in how the storyteller deals with the elements of storytelling. The novel “Sane Azzlam” by the contemporary Egyptian novelist Tamer Ibrahim is considered one of the works that was able to use elements of postmodernism, especially the narrative style of historical metafiction, in creating the events of the novel. He created a new world of contemporary novel writing, by mixing fantasy and reality in the context of the events. Historical and in the horror genre, to present it to the reader. Based on this, the current research aims to analyze the components of postmodernism and the special narrative approach of the novel Sane Azzlam, based on the theory of historical metafiction in a descriptive and analytical manner. Results and Discussion The most important features of Kid al-nisa's novel can be mentioned as follows: 1. The narrator's explicit reference to storytelling In the non-fiction style of storytelling, the author tries to figure out the events of the story in such a way that the reader does not doubt the reality of those events and for this reason, the author hides himself and his presence in the story. However, in postmodern literature and the meta-fiction writing style, explicitly stating that the author's work is at the heart of the work is one of the earliest meta-fiction tricks that the author may rely on in his story. In his novel, Tamer Ibrahim repeatedly enters the text of the story and talks to the reader and introduces him to the next events of the story, thus emphasizing the fakeness of his story. 2. The presence of the author in the story and the conversation with the reader The author's entry into the story and his direct conversation with the reader can be considered one of the main differences between postmodern stories and the way the story was written before; Because before this stage, the author did his best to hide behind the characters of the story and in this way, to assure the reader that his story is real. 3. The passing of time and the collapse of historical time In the novel Sane al-Esbaam, this issue is seen in a very wide way and in all chapters of the story. Yusuf, who is the main character of the story, appears in different times. He is present in the time of the Phoenicians, the prehistoric era, in Hungary during the Elizabethan period and during the Ottoman wars with Europe. 4. Denying the finality of history The author of the metafiction allows himself to interfere in the historical events and present a different interpretation of them than what the history has stated. By placing real and fictional historical characters together in the text of his novel, Tamer Ebrahim has challenged the objectivity of history. Conclusion The results obtained showed that the novel " Sane Azzlam" used components such as the presence of the author in the text, mixing fiction with reality in history, historical time intervals, introducing historical characters into the novel and seeking to change their nature, function and uncertainty. The End is this novel considered a completely post-modern novel, and Tamer Ibrahim has challenged time and historical boundaries in his work with this narrative style. Keywords: postmodernism, historical metafiction, contemporary Arabic novel, Tamer Ibrahim, Sane Azzlam. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| postmodernism, historical metafiction, Tamer Ibrahim, Sane Azzalam | ||
| مراجع | ||
|
احمدی چناری، علی‌اکبر، پیری، فاطمه و عرب یوسف‌آبادی، عبدالباسط (1399). فراداستان تاریخ‌نگارانه در عذابات المتنبی فی صحبة کمال أبودیب والعکس باالعکس اثر کمال أبودیب، نقد ادب معاصر عربی، 10(19)، 46- 25.
إبراهیم، تامر (لاتا). صانع الظلام، مؤسسة قطر للنشر: دار بلومزیری.
أبورحمة، أمانی (2010). السخریة والتناص التاریخی فی سرد مابعدالحداثة: تاریخ العار فی بلاد النفطتار، الروائی، 3(6)، 1-27.
أقلمون، عبدالسلام (2010). الروایة والتاریخ: سلطان الحکایة و حکایة السطلان، بیروت: دار الکتاب.
بروکر، بیتر (1995). الحداثة ومابعد الحداثة، ترجمة: عبدالوهاب علوب، أبوظبی: منشورات المجمع الثقافی.
پاینده، حسین (۱۳۹۰). داستان کوتاه در ایران (داستان‌های پسامدرن)، تهران: نیلوفر.
ــــــــــــــ (1396). داستان کوتاه در ایران (داستان‌های پسامدرن)، تهران: نیلوفر.
پیروز، غلامرضا، رضوانیان، قدسیه و ملک، سروناز (1393). فراداستان تاریخ‌نگارانه؛ مطالعه‌ی موردی مارمولکی که ماه را بلعید، ادب پژوهی، 8(27)، 168- 163.
حاجی زاده، مهین و ابراهیمی، شادی (1397). تحلیل و بررسی جنبه‌های فراداستانی رمان «الفراشة الزرقاء» أثر ربیع جابر، پژوهشنامه‌ی ادبیات داستانی، 7(24)، 80- 67.
حمد، محمد (2011)، المیتاقصّ فی الروایة العربیة، مرایا السّرد النرجسی، مجمع القاسمی للغة العربیة وآدابها، أکادیمیة القاسمی: الهیئة المصریة العاملة للکتاب.
جابری نصر، أحمد و بلاوی، رسول (2020). مفهوم الحداثة ومابعد الحداثة بین التقنین واللاتقنین. المفکر، 4(1)، 48-21.
خزلی، مسلم و شیرخانی، محمدرضا (1400). بررسی شیوه‌ی روایی فراداستان در رمان حرب الکلب الثانیة، نقد ادب معاصر عربی، 11(20)، 234- 212. DOI: 10.22034/MCAL.2021.14747.2055
رشید بعلی، حفناوی (2011)، قراءة فی نصوص الحداثة ومابعدالحداثة، عمان: دروب.
رضایی، لیلا، استادزاده، زهرا و جاهد جاه، عباس (1395). بررسی مؤلفه‌های پسامدرن در اشعار منوچهر آتشی، شعرپژوهی، 8(1)، 24-1. DOI: 10.22099/JBA.2016.3538
ریمون کنان، شلومیت (۱۳۸۷). روایت داستانی: بوطیقای معاصر، ترجمه‌ی ابوالفضل حری، تهران: نیلوفر.
صادقی، معصومه (1397). فراداستان تاریخ‌نگارانه با تکیه بر مهره سرخ سیاوش کسرایی، بهارستان سخن، 15(41)، 206- 185.
صادقی شهپر، رضا و پورمرادی، سیما (1397). وجودشناسی پسامدرن در رمان "پیکر فرهاد" بر اساس نظریه‌ی مک‌هیل، جستارهای نوین ادبی، 51(4)، 65- 45. DOI:10.22067/JLS.V0I0.81376
طاهری، صدرالدین و نوبخت، تکتم (1396). از آرش اساطیری تاریخی تا آرش برخوانی بیضایی، نامه فرهنگستان (ادبیات تطبیقی)، 18(1)، 75-90.
لوئیس، بری (1383). مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان، گزینش و ترجمه: حسین پاینده، تهران، روزنگار.
هاچن، لیندا (1383)، مدرنیسم و پسامدرنیسم در رمان: فراداستان تاریخ‌نگارانه سرگرمی روزگار گذشته، ترجمه: حسین پاینده، تهران: روزگار.
وُ، پاتریشیا (1397). فراداستان، ترجمه‌ی شهریار وقفی پور، تهران: چشمه.
متس، جسی و دیگران (۱۳۸۹)، نظریه‌های رمان: رمان پسامدرن: غنی شدن رمان مدرن، گزینش و ترجمه‌ی حسین پاینده، تهران: نیلوفر.
مک هیل، برایان (1395). داستان پسامدرنیستی، ترجمه: علی معصومی، تهران: ققنوس.
محمد الربیعی، رنا فرمان (2014). «الوثیقة والتخیل التاریخی فی روایات علی بدر»، رسالة الماجستیر، الأستاذة المشرفة: ناهضة ستار عبید، جامعة القادسیة، کلیة الآداب، قسم اللغة العربیة.
Baudrillard, J(1994)simulacra and simulations,trans.S.faria and Ann Arbor.mi:university of Michigan Press.
Cazzato, L. (2002). Metafiction of anxiety: Modes and meanings of the postmodern self-conscious novel. Michigan: The University of Michigan.
Holman, C. H. (1980) A Handbook to Literature. Based on the original edition by William Flint Thrall and Addison Hibbard. Indianapolis: Bobbs-Merrill Education Pub.
Hutcheon, L. (1988) A Poetics of Postmodernism. New York: Routledge.
___________. (1989) “Historiographic Metafiction Parody and the Intertextuality of History”. Intertextuality and Contemporary American Fiction. Ed. O'Donnell, P. and Robert Con Davis. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1989, pp. 3-32.
_____________, (1999), A poetics of postmodernism (History, Theory, Fiction, New York and London: Routledge.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 336 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 132 |
||